Wprowadzanie pokarmów uzupełniających
Zalecenia dotyczące prawidłowego żywienia dzieci w pierwszych miesiącach i latach życia dziecka, opracowują eksperci Polskiego Towarzystwa Gastroenterologii, Hepatologii i Żywienia Dzieci.
Wprowadzenie produktów uzupełniających należy rozpocząć, kiedy niemowlę wykazuje umiejętności rozwojowe potrzebne do ich spożywania, zwykle nie wcześniej niż od 17. tygodnia życia i nie później niż w 26. tygodniu.
Nowe produkty należy wprowadzać stopniowo, zaczynając od małych ilości
(3-4 łyżeczki) i obserwując reakcję dziecka. Początkowo należy wprowadzać typowe pokarmy uzupełniające tj. kaszki ryżowe lub zbożowe, warzywa i owoce.
Następnie w jadłospisie powinny się pojawić: mięso, ryby i całe jajko.
W 1. roku życia dziecka rozwijają się szybko umiejętność gryzienia i żucia, kształtują się one do 24 miesiąca.
Największe możliwości nabywania tych kompetencji występują między 6 a 10 miesiącem.
Częstotliwość podawanych posiłków w ciągu dnia opiera się na rozpoznawaniu
u dziecka objawów głodu i sytości.
OBJAWY GŁODU:
- - płacz
- - pobudzone ruchy kończyn górnych i dolnych na widok pokarmu
- - otwieranie ust i podążanie wzrokiem w stronę łyżeczki
OBJAWY SYTOŚCI:
- - zasypianie
- - grymaszenie podczas jedzenia
- - zwolnienie tempa przyjmowania pokarmu
- - zaprzestanie ssania
- - odpychanie łyżeczki i zaciskanie ust
Częstym błędem w żywieniu niemowląt jest ich przekarmianie.
Zmuszanie dziecka do jedzenia istotnie pogarsza umiejętność samoregulacji.
Uśmiechanie się, gaworzenie, wpatrywanie się w opiekuna i pokazywanie palcem pokarmu podczas karmienia wskazują, że dziecko chce kontynuować jedzenie.
Rodzic lub opiekun decyduje, kiedy i co zje dziecko, natomiast dziecko decyduje ile zje.
Pierwsze 2 lata życia dziecka są kluczowe w rozwoju późniejszych preferencji pokarmowych
- - niemowlęta karmione mlekiem matki, łatwiej w przyszłości akceptują inne smaki niż mleko
- - rozwijanie u dziecka akceptacji do smaku warzyw jest trudniejsze niż rozwijanie akceptacji do smaku owoców. Do diety dziecka należy wprowadzać w pierwszej kolejności warzywa a następnie owoce, gdyż słodki smak owoców jest zdecydowanie lepiej akceptowany.